Η καρυδιά ανήκει στα ακρόδρυα, είναι ένα δέντρο που προτιμά τον ήλιο και θέλει ένα καλό στραγγιζόμενο έδαφος. Αναπτύσσεται σε εδάφη με pH 6 έως 8 και χαμηλή συγκέντρωση αλάτων διότι είναι ευαίσθητη σε υψηλές συγκεντρώσεις νατρίου και χλωρίου. Όσον αφορά τη σύσταση του εδάφους προτιμά τα βαθιά, αμμώδη, συχνά αρδευόμενα, καλά αποστραγγιζόμενα και πλούσια σε οργανική ουσία εδάφη. Ευδοκιμεί κυρίως σε δροσερά μέρη, σε πρόποδες βουνών και σε παραποτάμιες περιοχές. Τα εδάφη στα οποία παρατηρούνται νεροκρατήματα και δεν αποστραγγίζονται πρέπει να αποφεύγονται, διότι εμφανίζονται ασθένειες και ξήρανση του δέντρου.
Οι ενέργειες που πρέπει να κάνει ένας παραγωγός για την εγκατάσταση μιας νέας φυτείας καρυδιάς.
Πρώτη βασική ενέργεια που πρέπει να κάνει ένας παραγωγός, είναι να κάνει μια εδαφολογική ανάλυση. Έτσι διαπιστώνει πάντα σε συνεννόηση με έναν εξειδικευμένο γεωπόνο, εάν το έδαφος είναι κατάλληλο, ακατάλληλο ή αν βελτιώνεται. Η εδαφική σύσταση και η ύπαρξη αφθονίας νερού είναι σημαντικές προϋποθέσεις για να καλλιεργήσει κάποιος παραγωγός καρυδιές.
Δεύτερη ενέργεια είναι η επιλογή της ποικιλίας των δενδρυλλίων. Ο παραγωγός πρέπει να συμβουλευτεί τον γεωπόνο για την επιλογή των ποικιλιών. Η κάθε ποικιλία προκειμένου να ευδοκιμήσει εξαρτάται από την τοποθεσία και το μικροκλίμα της περιοχής. Στη συνέχεια ο παραγωγός πρέπει να προμηθευτεί τα δενδρύλλια από κάποιο πιστοποιημένο φυτώριο, ζητώντας πάντα το πιστοποιητικό της ποικιλίας και το τιμολόγιο της αγοράς.
Τρίτη ενέργεια είναι ο τρόπος φύτευσης της καρυδιάς. Ανάλογα με τις αποστάσεις φύτευσης, η καρυδιά καλλιεργείται με τρεις τρόπους: την εντατική καλλιέργεια με αποστάσεις 6 έως 9 μέτρα, την ημιεντατική καλλιέργεια με αποστάσεις 10 έως 15 μέτρα και την εκτατική καλλιέργεια με αποστάσεις 16 μέτρα και άνω.
Η λίπανση της καρυδιάς
Με βάση τα σημερινά δεδομένα για την αύξηση της παραγωγής της καρυδιάς, πρέπει ο παραγωγός κάθε χρόνο (συνήθως το καλοκαίρι) να συλλέγει 50 έως 100 φύλλα από όλα σχεδόν τα δέντρα και να τα στέλνει σε ένα χημικό εργαστήριο για λεπτομερή ανάλυση των θρεπτικών, μακροθρεπτικών και μικροθρεπτικών στοιχείων. Έτσι με βάση τα αποτελέσματα και σε πιθανές τροφοπενίες, μπορεί να επέμβει με διαφυλλικά λιπάσματα πάντα σε συνεννόηση με έναν εξειδικευμένο γεωπόνο.
Οι φυσιολογικές τιμές των στοιχείων στα φύλλα είναι οι εξής: άζωτο (Ν): 2,1%, φώσφορος (Ρ): 0,1%, κάλιο (Κ): 1%, ασβέστιο (Ca): 1%, μαγνήσιο (Mg): 0,3%, ψευδάργυρος (Zn): 20ppm, βόριο (Β): 20ppm, χαλκός (Cu): 4ppm.
Η καρυδιά έχει μεγάλες ανάγκες σε άζωτο και λιγότερες σε φώσφορο και κάλιο. Γενικά η λίπανση σε άζωτο πρέπει να γίνεται σε τρεις δόσεις. Καλύπτονται τα στάδια της ανθοφορίας, της καρπόδεσης, της ανάπτυξης των καρπών και του γεμίσματος της ψίχας. Συγκεκριμένα χρειάζεται 14-18 μονάδες/στρ. Τα 3/5 της συνολικής ποσότητας αζώτου προστίθεται στις αρχές έως μέσα Μάρτη, το 1/5 της ποσότητας αρχές έως μέσα Μαίου και το υπόλοιπο 1/5 της ποσότητας μέσα Ιουλίου. Ο φώσφορος και το κάλιο χορηγούνται μέσα φθινοπώρου έως αρχές Ιανουαρίου. Είναι δύο στοιχεία που κινούνται αργά μέχρι να φτάσουν στις βαθιές ρίζες του δέντρου. Η ποσότητα φωσφόρου που προστίθεται είναι 4-8 μονάδες/στρ. και η ποσότητα του καλίου είναι 10-12 μονάδες/στρ. Όλες οι παραπάνω ποσότητες που αναφέρονται είναι ενδεικτικές. Η προσθήκη των κατάλληλων ποσοτήτων εξαρτάται πάντα από τα αποτελέσματα της εδαφολογικής ανάλυσης της καλλιέργειας.
Κυριότερες ασθένειες της καρυδιάς
Ανθράκωση καρυδιάς
Η ανθράκωση της καρυδιάς είναι η πιο γνωστή ασθένεια στην Ελλάδα που οφείλεται στο μύκητα Marssonina juglandis. Συνήθως ο μύκητας αυτός προσβάλλει τα φύλλα, τους καρπούς και τους βλαστούς. Ο μύκητας στα φύλλα εμφανίζεται με νεκρωτικές κηλίδες που συχνά ενώνονται και παρατηρούνται σε όλη την επιφάνεια. Έτσι τα φύλλα κιτρινίζουν και πέφτουν. Επίσης ο μύκητας διαχειμάζει στα πεσμένα στο έδαφος φύλλα. Για αυτόν τον λόγο πρέπει να συλλέγονται και να καίγονται προκειμένου να μειωθούν οι πρωτογενείς μολύνσεις.
Βακτηρίωση καρυδιάς
Η βακτηρίωση της καρυδιάς οφείλεται στο μύκητα Xanthomonas campestris και εμφανίζεται κυρίως στις υγρές συνθήκες κατά τη διάρκεια της άνοιξης. Παρατηρείται στις σχισμές, στις πληγές του κορμού, των κλάδων και οφθαλμών του δέντρου. Προκαλεί σοβαρές ζημιές στα άνθη, στους καρπούς επιφέροντας την πτώση τους και μαύρισμα της ψίχας. Έτσι γίνονται συχνά επεμβάσεις στην πλήρη άνθιση και στην καρπόδεση.
Βλαστορύκτης της καρυδιάς
Συνήθως την περίοδο της άνοιξης σε πολλές καλλιέργειες καρυδιάς παρατηρούνται ξηράνσεις κλάδων που οφείλονται στο έντομο Oberea linearis. Έτσι η καλύτερη αντιμετώπιση είναι οι παραγωγοί να κλαδεύουν τους προσβεβλημένους βλαστούς και να καταστρέφονται με φωτιά.