Το ποσοστό του ανθρακικού ασβεστίου στα ασβεστούχα εδάφη είναι μεγαλύτερο από 15%. Τα εδάφη αυτά έχουν αλκαλικό, μεγάλο pH και συναντώνται σε ξηρά κλίματα με χαμηλή βροχόπτωση.
Αξιολόγηση του ανθρακικού ασβεστίου
| Ανθρακικό ασβέστιο (%) | Χαρακτηρισμός εδάφους |
| <0,5 | Φτωχό σε ασβέστιο |
| 0,5-2,0 | Μέτρια εφοδιασμένο |
| 2,0 – 20,0 | Εφοδιασμένο (πλούσιο) |
| 20,0- 40,0 | Μαργώδες |
| >40,0 | Ασβεστούχο (προβληματικό έδαφος για τις καλλιέργειες) |
Τα χαρακτηριστικά των ασβεστούχων εδαφών που είναι προβληματικά
Όταν το ανθρακικό ασβέστιο βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στο έδαφος, επηρεάζονται άμεσα τα φυσικά και χημικά χαρακτηριστικά του. Επειδή το ανθρακικό ασβέστιο είναι σε υψηλή συγκέντρωση, το ασβεστούχο έδαφος δεν συγκρατεί τόσο καλά το νερό όπως συμβαίνει στα ελαφρά αμμώδη εδάφη. Επιπλέον σχηματίζεται μια επιφανειακή κρούστα που δυσκολεύει τη βλάστηση και το φύτρωμα του σπόρου. Η κρούστα αυτή συμβάλλει στη μειωμένη ανάπτυξη της καλλιέργειας και στον κακό αερισμό του εδάφους.
Τα προβλήματα των ασβεστούχων εδαφών
Στα ασβεστούχα εδάφη η παρουσία του ανθρακικού ασβεστίου σε ποσοστό 20-60% μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην γονιμότητα τους. Ιδιαίτερα τα προβλήματα αυτά είναι:
- Να σχηματιστεί κρούστα στην επιφάνεια του εδάφους.
- Να αφομοιωθεί λιγότερο φώσφορο.
- Λόγω της ύπαρξης μεγάλης ποσότητας ασβεστίου στο έδαφος, θα αφομοιωθεί λιγότερο Κ και Mg.
- Να δημιουργήσει πρόβλημα στη διαθέσιμη υγρασία του εδάφους. Το έδαφος αυτό χαρακτηρίζεται από μικρή ικανότητα συγκράτησης της υγρασίας.
- Να μειωθεί η γονιμότητα του εδάφους.
Τρόποι διαχείρισης των ασβεστούχων εδαφών
- Το άζωτο θα πρέπει να ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κάθε καλλιέργειας. Τα αμμωνιακά λιπάσματα και η ουρία μπορούν να μειώσουν τις απώλειες του αζώτου από την επιφάνεια.
- Η χορήγηση του φωσφόρου θα πρέπει να είναι προσεκτική ανάλογα με τις ανάγκες της καλλιέργειας. Η περίσσεια φωσφόρου στο έδαφος θα δημιουργήσει ελλείψεις σε Zn (ψευδάργυρος) και σε Fe (σίδηρος).
- Στα ασβεστούχα εδάφη οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για τη δέσμευση του Κ (καλίου).
- Οι ελλείψεις σε Zn και Fe αντιμετωπίζονται στην κατάλληλη εποχή με την προσθήκη χηλικών λιπασμάτων.
- Η μηχανική καλλιέργεια του εδάφους είναι ιδιαίτερα σημαντική στα ασβεστούχα εδάφη.
- Η επιλογή του καταλληλότερου τρόπου άρδευσης για να υπάρχει η απαιτούμενη ποσότητα νερού στο έδαφος.
- Η επιλογή της κατάλληλης καλλιέργειας για να αντέχει στα αλκαλικά εδάφη.
- Η χορήγηση του εδάφους με θειικά λιπάσματα και οργανική ουσία (κομπόστ με υλικά που το καθιστούν όξινο), υπολογίζοντας πάντα την ένταση του προβλήματος.